27 vikur

Mikið er tíminn eitthvað fljótur að líða. Ég er búin með 27 vikur af þessu ferðalagi sem við skötuhjúin í Kópavoginum erum í . Pólfarinn hreyfir sig mjög mikið og á maginn á mér það til að vera á fleygiferð og þá sérstaklega þegar ég ætla að hvíla mig ;) en það er víst bara mjög algengt. En þetta er alltaf að verða raunverulegra og raunverulegra. Ég er oft mjög þreytt þegar ég kem heim úr vinnunni enda er mjög erfitt tímabil í vinnunni hjá mér núna þ.e. aðlögunartímabil þar sem er mikið grátið og maður á marga skugga. Ég er komin til sjúkraþjálfara því að ég er búin að vera ekki góð í mjaðmargrindinni núna síðan ég byrjaði að vinna. Var reyndar mikið betri eftir síðustu heimsókn til sjúkraþjálfarans en hún setti mig í einhvern svona leiser sem greinilega virkaði.

Ég er með gesti núna Toffy sys og mömmu. Toffy er reyndar að fara heim í dag en er búin að vera alla vikuna hún var að byrja í kennó og er í fjarnáminu þannig að hún er búin að vera í staðlotu núna alla síðustu viku. Mamma aftur á móti verður hér viku lengur en hún er hjá hnykkjara sem er eitthvað láta braka í henni.

Jæja nenni ekki að skrifa meira
tók ekki bumbumynd fyrir síðustu viku en ætla að reyna að virkja ljósmyndarann í þessari viku.

kv.
Laufey

25 vikur..

Já tíminn er sko aldeilis búinn að líða hratt. Við erum komin heim úr sumarfríinu og bæði byrjuð að vinna. Ég er byrjuð á aðlögunartímabilinu á leikskólanum það getur nú reynt á þegar maður er með aukabyrgðir framan á sér og þarf að halda á enn einni aukabyrgðinni. En ég þakka bara Bootcamp fyrir að hafa styrkt mig svona vel fyrir meðgönguna þó að ég sé ekkert búin að hreyfa mig að ráði eftir þessa miklu uppgötvun fyrir 25 vikum síðan eða svo ;). Ég er reyndar búin að vera að drepast í mjöðminni núna undanfarna daga en Gunni nuddaði mig á mjöðminni og niður eftir lærinu og ég held bara að ég sé aðeins skárri í dag en ég var í gær. Í gær haltraði ég í vinnunni. En mér líður samt bara mjög vel fyrir utan þessa mjöðm sem virðist eitthvað ætla að stríða mér. Ég er búin að laga Crocs skóna mín þannig að ég ætla að bara að vera í þeim því að eitthvað er orðið erfitt að reima skóna sína og ekki fer ég bað biðja Gunna um að fara niður á hnén og reima fyrir mig hehe ekki á meðan ég hef einhver önnur ráð hehe. Pólfarinn hristir bumbuna eins og Jellohlaup sérstaklega á kvöldin þegar ég er lögst upp í rúm. En honum líður vel og mér líður vel. Skal nú vera duglegri að skrifa núna þegar ég er komin aftur heim úr fríinu. Skelli inn einni bumbumynd fyrir ykkur ;)

kv.
Laufey